Las paraulas germanicas
Paraulas d’origina germanica son empremeaas en las lengas romanas per innovacions portaas da popolacions germanicas, per indicar una novèla o diferènta mòda d’adobrar causas jà coneissuas (e en aqueste cas sovent van al pòst de votz jà presentas fasent part del lexic latin), per suslinhar la diferènça de costumas.
Valai quarque exemple de paraulas germanicas que se pòlen retrobar en las nòstras parlaas:
paraulas d’atribucion gòtica:
bram ‘grido di animale’, rùpia ‘ruga’, afra ‘paura, angoscia’, bega ‘contrasto, briga’,grappa ‘rampone’, rampìn ‘gancio’, rapa ‘grappolo’, ëndernà ‘ammaccato’, lam‘allentato’, rancā ‘strappare’, taca ‘segno, macchia’, guèrs ‘storto’
paraulas d’origina longobarda:
aiassa e bèrta ‘gazza’, grif ‘trappola’, brœi ‘germoglio’, rufa ‘crosta lattea’, ranfi‘crampo’, scur ‘imposta’, brandā ‘bruciare ardentemente’, trincā ‘bere smodatamente’, gaida ‘gherone’, vindou ‘arcolaio’, e probabilmente anche barba‘zio’ e masca ‘strega’
paraulas d’origina franca:
bouc ‘montone’, stroup ‘gregge’, jouc ‘trespolo’, trapa ‘trappola’ e ‘botola’, but‘germoglio’ gachìn ‘apprendista muratore’, gena ‘soggezione’, sagrìn‘preoccupazione’, sguinchā ‘dare un’occhiata’, gachā ‘spiare’, brodā ‘ricamare’
Es interessant decò suslinhar que en nòstri dialècts se pòlen retrobar votz sinonimicas derivaas da lengas germanicas diferèntas: es lo cas de l’adjectiu ‘cattivo’ qu’a correspondença sie en marì, de probabla origina gòtica, comuna a tota la region occitana, sie en gram d’origina longobarda, comuna al piemontés.
